Dag 15; Ciao, ciao La Palma

Om kwart over 7 loopt de wekker af. Das vroeg!! We hebben gistavond nog even een berekening gemaakt en op basis daarvan de wekker gezet. Als het goed is gaan we 12.50 uur de lucht in, we moeten dus 10.50 uur op de luchthaven zijn. We moeten de auto nog voltanken en inleveren (in de VS is dat 2min werk, maar hier weten we het niet) en voor die tijd moeten we nog uitchecken, ontbijten, de laatste spullen inpakken en douchen. We houden niet van haasten, dus kwart over 7 staan we naast het bed. We maken eerst koffie en thee, gaan dan lekker onder de douche en nog voor 8 uur zitten we al aan het ontbijt. Als we gegeten hebben ruimen we de laatste spullen op en sluiten de koffers af. Als Anja de hotelkamer keys inlevert, uitcheckt en betaalt haalt Benny ondertussen de auto van de parkeerplaats op. Net als alles in de auto ligt en we op punt staan van vertrekken, het is dan precies kwart voor 10 hebben we een sms dat onze vlucht vertraagd is naar 15.30u.... Ehh, niet leuk! Wat nu? Alles is al ingepakt én we hebben geen hotelkamer meer. We besluiten koffie te gaan drinken, op het terras waar we de 1e dagen ook geweest zijn, en vandaar naar het vliegveld te rijden. Het terras is nog dicht.... Het is eigenlijk te vroeg om naar het vliegveld te gaan, maar we hebben te weinig tijd om nog iets te ondernemen... dan toch maar naar het vliegveld. We tanken de auto af en leveren hem weer in bij Europcar. Nu dan toch eerst maar koffie, we hebben nog aardig wat uurtjes door te brengen op het vliegveld voor het boarding time is.

Na de koffie is ook de incheckbalie open en als we de koffers inleveren krijgen we beide, voor het ongemak van de vertraging, een voucher van €5,-.

We brengen nog wat tijd door op het panoramaterras, waar je de vliegtuigen kunt zien aankomen en vertrekken en als je maar lang genoeg moet wachten krijg je dit...

Van de vouchers kopen we nog een broodje, een sandwich en wat te drinken en zelf kopen we nog wat te snoepen voor in het vliegtuig. Om half 3 komt eindelijk vlucht Tui OR588 aan op La Palma.

Het is een tussenlanding voor dit vliegtuig, dus de mensen voor La Palma gaan er hier uit, er wordt getankt, wij mogen gaan zitten waar nog plek vrij is en om half 4 gaan we op weg naar Gran Canaria. We vliegen over Tenerife heen, waar we nu de Teide mooi in de volle zon zien liggen (was onzichtbaar door de mist, toen wij er waren) en rond 16.00 uur landen we op Las Palmas. Passagiers voor Gran Canaria stappen uit en als die weg zijn moeten wij er ook uit, want het vliegtuig wordt hier schoon gemaakt. We krijgen een transfervoucher waar we straks weer mee aan boord kunnen. We hebben net genoeg tijd om even naar het toilet te gaan en als we koffie hebben gekocht is het boarden alweer begonnen. Om 17.15 uur gaan we, voor de 2e x vandaag, de lucht in en om 22.20 uur staan we op Eindhoven airport weer aan de grond. We moeten echt een gigantisch eind lopen voor we binnen en bij de bagageband zijn, maar gelukkig komen onze koffers vrij snel voorbij. Terwijl we nog aan het wachten zijn belt de shuttle taxi van het hotel (waar onze auto staat), met de mededeling dat hij buiten staat. Heel fijn geregeld dit! Het zet ons keurig naast de auto af op de parkeerplaats van het N.H Best, we laden de koffers in, halen nog koffie bij de 1e de beste benzinepomp en om half 1 zijn we thuis.

De vakantie zit er weer op. We hebben nog een paar dagen de tijd om de koffers leeg te ruimen, wasjes te draaien en boodschappen te doen. Maandag gaat het gewone leven weer beginnen.

La Palma is mooi, met prachtige natuur, bergen, laurierbossen, vulkaankraters, rotskust, lava stranden en de Atlantische Oceaan. Het weer is er heerlijk zonnig met af en toe op de toppen van de bergen wat wolken. La Palma is nog lang niet overspoeld met toeristen, het zijn vooral de Spanjaarden zelf die hier vakantie vieren, en er zijn dan ook geen ellenlange boulevards waar de winkeliers je naar binnen trekken om hun waar aan te prijzen of je te verleiden tot het eten van een maaltijd in hun restaurant. Wel is dit eiland een paradijs voor wandelaars en hikers. Er is 1000km aan duidelijk gemarkeerde wandelpaden, van heel weinig tot heel veel km en van eenvoudig tot echte hikers uitdagingen. Voor wie van rust en van de natuur houdt is La Palma zeker een aanrader. Wij hebben er iig geen spijt van dat we hier 2 weken hebben rondgereden!

Ciao, ciao La Palma... Ciao, ciao Isla verde... Ciao, ciao Isla Bonita!


**Dit was ons reisblog weer voor deze vakantie. Leuk dat jullie met ons 'mee'gereisd zijn en dank jullie wel voor alle leuke, lieve en enthousiaste reacties!! Mocht je meer reisverslagen van ons willen lezen? De links naar al onze vorige road trips staan op de site.

Tot een volgend reisblog!

Liefs en dikke kus, Benny & Anja xxoo

Dag 14; El ultimo dia

De laatste dag hier op het mooie La Palma. Na het ontbijt werkt Anja de dag van gisteren bij op de website. Het internet is traag, maar het lukt nu iig wel. Als we weer helemaal bij zijn zoeken we een mooi plekje bij het zwembad in de schaduw.

Al snel hebben we gezelschap van één van vier (?) hotelkatten.

Ook vandaag is het zo'n 34* dus we nemen regelmatig een duik in het water.

Om 17.30 uur lopen we door de werkelijk prachtige hoteltuin terug naar de hotelkamer.

Paradijsvogelbloem


Er zijn in tuin ook veel verschillende en mooie cactussen.

En tenslotte, na een heerlijk buffet met nog lekkerdere toetjes... Blauwe lucht en palmbomen... Heerlijk!


Dag 13; Caldera de Taburienta & more

Vandaag vertrekken we vanuit Puerto Naos terug naar de Oostkust voor onze laatste 2 vakantiedagen, maar niet voordat we als nog het N.P Caldera de Taburiente hebben bezocht.

We zijn, zoals altijd, rond 8 uur wakker en genieten nog 1x van het heerlijke ontbijtbuffet in dit hotel. We stoppen de laatste spullen in de koffer en als alles weer keurig achter in de auto ligt gaan checken we uit. We hebben om 12.30 uur een parkeerplek gereserveerd, het is een half uurtjes rijden, dus even voor 12.00 uur gaan we op weg naar de Caldera.

We hoeven niet meer naar het Visitor's centra (nou ja, alleen voor een plaspauze) en dan rijden we richting de slagboom, waar we nu dus, op vertoon van onze kaart, wel door mogen. De weg loopt al slingerend omhoog tot we na 4km op de parkeerplaats zijn. Het uitzicht is meteen al goed.


Bijzonder is wel dat we moesten reserveren, want er staan slechts 3 auto's... De Lomo de Las Chozas die we willen lopen heeft 2 opties. Heen en terug dezelfde weg (een easy trail van ong 1,5uur) of een loop van 2 uur, die heen de easy trail volgt, maar terug een andere route heeft. We vragen de Ranger (hoe heet zo iemand in het Spaans) of we links of rechts om moeten lopen en die verteld ons meteen dat, ivm de hitte (34*) én de droogte het bosbrandgevaar dusdanig hoog is, dat alleen de easy trail van 1,5 uur open is. We moeten dus heen en terug de zelfde weg lopen.

De weg is redelijk makkelijk begaanbaar, breed en verhard, maar loopt wel afwisselend omhoog en omlaag én in de volle zon, dus afzien!

Vanaf hier hebben we mooi zicht op de zuidoostelijke kraterrand. La Cumbrecita is 1287m hoog.

Yeahhh, we hebben het weer gehaald!

Welkoms comité...

Vorige week stonden we aan de overkant op de Roque de Los Muchachos

Kijkje in de diepte...

Er is nog een 2e uitkijkpunt...



Als we, op een bankje in de schaduw genoeg gezien hebben en onze vochtgehalte, met water, weer op peil is gebracht, gaan we de zon weer in om aan de tocht terug naar de parkeerplaats te beginnen.

Terug bij de auto beginnen we aan het laatste stukje richting ons laatste hotel. Hacienda San Jorge. Dankzij juffrouw Google maps rijden we wel 3 of 4 x verkeerd. Dat mens weet dus serieus het verschil niet tussen een bocht in de weg en echt rechts/links afslaan. Grappig is wel, dat we in 6 x 30 dgn roadtrippen in de USA met een papieren routeplanner en een raodmap op schoot, nog nooit zo vaak verkeerd zijn gereden dan hier in een half uur met Google maps… Bij het inchecken krijgen we een (alcoholvrije) cocktail aangeboden; Welkom! We brengen de koffers naar de kamer en dan gaat Benny op zoek naar een plekje voor de auto, want die zijn schaars, heel schaars bij dit hotel. De auto staat nu op de parkeerplaats tegenover H10 la Taburiente, het hotel waar we de 1e dagen waren en wat hier zo ongeveer 100m vandaan is.... hahahaha.

Als hij terug is maken we een wandeling door de prachtige tuin die bij het hotel hoort...

Buenas tardes!

Buxuskoning...

Creepy…

Laurierboom...

Wortels van de laurierboom...

Pool...

Euphorbia cactus...

Plumeria…

Aan de achterzijde van de tuin zit een poort waarmee je direct toegang hebt tot het zwarte lavastrand en de Atlantische oceaan.

We lopen via de andere kant van de tuin terug.

Dadels...

Na het eten, prima buffet, proberen we de foto's te uploaden, maar het internet is zooo traag/crap dat het niet lukt. Later nog maar x proberen...

Morgen nog 1 dag op het mooie La Palma en dan richting huis....

Dag 12; Niets doen is ook iets doen!

Zoals gisteren al aangekondigd en zoals de titel van deze dag ook zegt; Niets doen is ook iets doen! En dat is een toepasselijke samenvatting van deze dag.

We ontbijten, Anja werkt de dag van gisteren op de website bij en dan verdwijnt ze met badlaken, boek en zonnebrand naar het zwembad. Benny sluit zich wat later bij haar aan, we drinken koffie op het terras, gaan om 17.00 uur naar boven, waar we (weer) thee/koffie drinken en een halve zak chips wegwerken.


Om 19.00 uur gaan we eten.

Ronde 1; Benny heeft pikant gebakken aardappels, stukje vlees en een mix van spruitjes en boontje in saus en Anja heeft een koude rijstsalade met paprika en olijven, garnalen en broodje met gezouten boter.

Ronde 2; Benny heeft hetzelfde vlees van daarnet, maar nu met rijst en Anja heeft sla met komkommer en tomaat, een overheerlijk karbonaatje met champignonsaus en frietjes.

Ronde 3; Benny heeft carrotcake en Anja Sachertorte met sinaasappeljelly

Ronde 4; Benny heeft nog iets met bladerdeeg, pudding en slagroom.


We hadden graag de zonsondergang nog gefotografeerd/gefilmd, maar voor de 2e avond op rij is het een wazige bol en geen foto/film waard.

Morgenochtend ontbijten, inpakken, uitchecken, de Caldera in de herkansing en dan terug naar Santa Cruz.


Voor straks welterusten en tot morgen!

Dag 11; Lavavelden & vulkanen

Vandaag rijden we, uit de Marco Polo gids, de route; Lavavelden en vulkanen. De route begint en eindigt in Los Llanos, maar we passen hem een beetje aan zodat we vanaf het hotel een rondje maken. We rijden langs de Westkust naar het uiterste Zuiden om dan via de Oostkust weer omhoog en dwars door het binnenland weer terug te komen in Puerto Naos.

Als 1e bezichtigingspunt geeft de gids de sintelvelden van de vulkaan San Juan aan. Helaas missen we die omdat de juffrouw van Google maps, die hier blijkbaar ongelooflijk veel plezier aan beleeft, ons weer via een smal, steil omhooggaand, tussendoor weggetje een stuk van de route laat afsnijden. Gelukkig komen we eind van de dag weer deze kant op, dus misschien dan alsnog.

Ons 1e punt wordt dus de vulkaan van San Antonio. De San Antonio is een vulkaan in de gemeente Fuencaliente de la Palma aan de zuidpunt van het eiland. De sintelkegel is 657 m hoog en 1200 m. breed. De top wordt gevormd door een krater van 400 m breed en 105 m diep, die zijn huidige vorm dankt aan een uitbarsting in 1677, die 65 dagen aanhield, van 17 november 1677 tot 21 januari 1678. Eerst maar een bezoek aan de coffeebar en het visitor's centre.

Na de koffie gaan we aan de wandeling naar boven beginnen.

Al snel hebben we het eerste zicht in de enorme krater.

We klimmen verder naar boven...

...over de smalle kraterrand.

Overal gestolde lava.

Beter kijkt je niet over de rand!

We zijn er bijna...

En dan staan we eindelijk op het hoogste punt van de kraterrand.

Indrukwekkend, als je bedenkt wat er onder onze voeten, in het binnenste van de aarde, allemaal gebeurt...

Vanaf dit punt zien we ook onze volgende stop, de zoutvelden en de oude en de nieuwe vuurtoren van El Faro.

We maken nog een vulkaanselfie, waarbij je helaas niet kan zien hoe ongelooflijk hard het waait hier boven.

En dan lopen we terug weer naar beneden.

Als we de weg verder naar de uiterste Zuidpunt van La Palma vervolgen komen we ook nog langs de wat jongere vulkaan Teneguía. deze vulkaan is (voorlopig) de laatste vulkaan die uitbarstte op Spaanse bodem, van 26 oktober tot 28 november 1971. Helaas kun je alleen lopend vanuit Los Canarios, via een slecht aangegeven route (zegt Marco Polo) bij deze vulkaan komen. Wij slaan dus even over. Wel rijden we dwars door de indrukwekkende lavavelden (zou de maan er ook zo uit zien?) van deze vulkaan.

En dan zijn we op het Zuidelijkste puntje van La Palma beland.


De vuurtorens van Fuencaliente.

De 1e, originele vuurtoren, is geopend in 1903. Deze toren is 12 meter hoog en is onderdeel van het naast de nieuwe vuurtoren gelegen wachtersgebouw. De vuurtoren is tijdens een aardbeving in 1939 zwaar beschadigd en deels herbouwd. Tussen 2001 en 2004 is de toren gerepareerd en daardoor is het tegenwoordig mogelijk voor bezoekers om de toren te beklimmen. Het wachtershuis is hergebruikt als informatiecentrum voor het zeereservaat op het eiland (Centro de Interpretación de la Reserva Marina de la Isla de La Palma). De grootste ruimte is ingericht als vulkaankloof, waar de bezoekers op een verhoogde glazen vloer lopen. Hier staat ook een bronzen sculptuur van een dolfijn. Helaas is, om onduidelijke reden, de vuurtoren niet open vandaag.

De, huidige, nieuwe en hogere vuurtoren is gebouwd in 1985 en is rood en wit geverfd. De toren heeft een hoogte van 24 meter met een lichthoogte van 36 meter boven het waterpeil. Het licht kan vanaf 14 zeemijlen afstand gezien worden en bestaat uit drie flitsen wit licht elke 18 seconden.

Vervolgens lopen we naar de zoutvelden die vlakbij de vuurtorens liggen.

Deze zoutvelden zijn tot Monument van Wetenschappelijk Belang verklaard vanwege het feit een rustplaats te zijn voor veel migratievogels. Hier verenigen de grond, het water en de lucht zich om van de Salinas van Fuencaliente een waardevol landschap te maken, waar het contrast tussen het witte zout, de zwarte vulkanische grond en de blauwe zee een beeld van grote schoonheid creëren. Het kleurenpalet van de natuur schildert de zoutvelden...

Het water van de oceaan is gevat tussen rotsen en klei, dat een labyrinth vormt waar de zon het verdampt en het zoutgehalte condenseert. Dit produceert vervolgens prachtige kleureffecten. De kleine schitterende kristallen worden op ambachtelijke wijze verzameld en worden gevormd in kleine piramides die in de lucht drogen.

Het is inmiddels al na 15.00 uur, dus we besluiten hier meteen maar even wat te drinken (nee, geen zout water) en wat te lunchen. Anja heeft gefrituurde inktvis met zoetzure saus en Benny frietjes met een soort van gekookte Duitse worstjes waar hij de rest van de middag nog plezier van heeft...

We nemen nog een fun picture... 1x raden wie er op de foto staat?


...en dan vervolgen we de route weer langs de oostkust omhoog. We komen langs het vliegveld, waar net een vliegtuig vertrekt. Op de foto kun je goed zien hoe klein het vliegveld én de start/landingsbaan is.

We hebben inmiddels zo'n drie kwart tank benzine verreden en omdat we niet zo heel veel tankstations tegen komen en niet voor verrassingen willen komen te staan, stoppen we bij de 1e de beste pomp. Voor €35,- (€1,18 p/ltr) wordt de tank voor ons vol gegooid en zijn we weer ready to go.

Vanaf nu hebben 2 twee opties, we kunnen nog iets verder omhoog en dan via één van de hoofdwegen, de LP-3, het eiland oversteken naar de Westkust, of we gaan via de LP301, dwars door net N.P de Cumbre met een stop bij Refugio de El Pilar, een rekreatiegebied. We doen het laatste. Als we op de top bij El Pilar zijn, blijkt daar voor ons niets te beleven. Het is idd een rekreatiegebied met bbq plekken en klimapparatuur voor kinderen. We zien ook de beloofde koffie kiosk nergens, dus we rijden door tot Mirador Lliano de la Vente

Als we wegrijden van de parkeerplaats roept Anja dat we de verkeerde kant opgaan, maar Benny roept ...uiteraard... nee joh. We zijn van die kant gekomen en hebben zo recht de auto ingeparkeerd, dus we moeten hier heen. Okay, als jij het zegt, Anja is niet overtuigd...

Na een kleine 10 minuten, we waren gelukkig nog niet zo ver, staan we weer bij het rekreatiegebied van El Pilar.... mmmm, waren we hier net ook al niet? Als Benny de auto keert kijken we ineens tegen de achterkant van de koffie kiosk aan. Heyyy, koffie. Lekker! Uiteraard roept Benny dat hij dat net al gezien had en daarom terug is gereden. Hahahaha, tuurlijk! We nemen 2 koffie en een halve ltr water (kosten € 3,-!!) en gaan dan weer de goede kant op.


Nog een laatste foto van een schattig paars bloemetje, waarvan we de naam niet heb kunnen achterhalen Iemand enig idee??

Het is inmiddels bijna 19.00 uur en we hebben geen zin meer om nog naar het gemiste sintelveld van vanmorgen te rijden. We gaan meteen terug naar Sol la Palma. We hebben beide niet echt honger, dus we lopen even de Spar binnen, waar we een broodje en wat rauwe ham kopen. We hebben ook nog yoghurt én Jelly pudding in de koelkast. Dus daar doen we het vanavond wel mee.

Morgen nog en laatste relaxdag voor we, voor de laatste 2 nachten, naar ons 4e hotel, terug aan de Oostkust vertrekken.


Liefs en tot morgen!


Dag 10; Summer vibes

Alweer een dag die we zonder veel te doen doorbrengen. Eigenlijk helemaal niets voor ons, 3 dagen niksen. We hadden een mooi schema met actieve dagen afgewisseld met relaxdagen, maar de Caldera heeft gisteren roet in het eten gegooid. Niet dat het erg is, dat schema is geen moeten, maar meer een lijstje van wat we graag willen doen, We laten dingen weg, die bij nader inzien niet interessant zijn of voegen dingen toe die onverwacht op ons pad komen. We hadden ook graag vandaag iets toegevoegd, maar het eiland is zo klein dat we de meeste dingen, iig de dingen die ons interesseren, inmiddels gezien hebben. We hadden nog naar een stadje, Los Llanos kunnen gaan, maar we zijn helemaal geen stads/winkel mensen en de stadjes waar we doorheen gereden zijn, waar we koffie hadden willen drinken, met leuke pleintjes en een kerkje, daar konden we dus nergens een parkeerplek vinden. Daar worden we kriebelig van. We proberen de stadjes dus te vermijden. Vandaar deze 3e dag niets doen op rij.

We ontbijten, doen een handwasje en verdwijnen dan weer naar het zwembad. Een ligstoel, een goed boek, een witte chocolade smoothie en af en toe een verfrissende duik. We komen de middag wel door.

We eten weer in het restaurant van het hotel en nu zit Benny Barcelona te kijken en Anja werkt dit reisblog bij.

Wel even tijd nu om jullie te bedanken voor al die leuke en enthousiaste reakties. Superlief!! xxoo

Een paar reacties van ons op vragen/opmerkingen van jullie....

@Jannie... Ik hoef geen moeite te doen om Benny het water in te krijgen hoor. Die plonst net zo vaak, zo niet vaker dan ik. Oh, en tijdens die wandeling in het laurierbos zag ik er net zo bezweet uit, alleen daar is geen foto van ;)

@Wouter... vandaag Barcelona. Nu dachten wij dat Canarische eilanden/Spanje 1 tijdzone was, dus dat de wedstrijd 21.00 uur begon. Niet dus, Spanje is ook uur later dan hier, met als gevolg dat we weer inschakelen tijdens de rust.... TiktakTiktak

@Ria, er is niet zo heel veel vega hier. Spanjaarden zijn blijkbaar echte vlees/vis mensen.

Op alle andere reacties... het is idd een prachtig eiland, zeker als je van wandelen en natuur houdt. Ben je op zoek naar lange wandelboulevards, die zijn hier dus ff niet. Het eiland is totaal niet toeristisch, wat betekent dat je ong €1,25 voor koffie en €2,- voor een biertje op een terrasje betaald en wat ook betekent dat je niet aan je broek getrokken wordt om ergens wat te kopen of te gaan eten, Wat een verademing! Op de 3 hotels die wij inmiddels achter de rug hebben valt niets aan te merken. Prima kamer met prima badkamer en balkon met uitzicht en aardig personeel. La Palma is, voor de liefhebber, zeker een aanrader!

Goed, zoals ik al zei, niets bijzonders dus vandaag. Morgen gaan we de Zuidpunt van het eiland opzoeken.

Tot morgen!

Dag 9; Niks moet & niksen mag!

Vandaag staat het N.P Caldera de Taburiente op het programma. We zijn wat later wakker, gaan wat later naar het ontbijt en twijfelen.... het N.P ligt op de route die we maandag, als we naar ons laatste hotel gaan, ook moeten rijden. We kunnen daar pas vanaf 17.00 uur inchecken en twijfelen nu of we vandaag nog gaan of toch misschien maandag als we die kant op moeten. We besluiten een extra 'lekker niks' dag in te voeren, maar zodra we boven zijn, draaien we weer om als een blad aan een boom en gaan we toch. Hahahaha, niets veranderlijker dan Benny & Anja.

Onderweg dus naar de Caldera! Het is maar een half uurtje rijden, we zijn er dus in no-time. We stoppen 1st bij het Visitor's Centre om wat info te halen over de Caldera en een eventuele trail die we kunnen lopen.

Het is druk bij de infobalie en iedereen heeft tijd nodig. Na een minuut of 20 is ons geduld op, we gaan er vandoor. We rijden naar de parkeerplaats en zien dan wel waar het schip strand. Hoe moeilijk kan het zijn, toch...

Na een paar km in de richting van de Caldera staat er ineens een slagboom en een hokje met een mevrouw erin. Ok, geen paniek, dat kennen we van de USA N.P's, je betaald een N.P. fee en je mag naar binnen. "Heeft U een parking permit?" vraagt de mevrouw. "Ehh, nee. Moet dat dan?" Ja dus! De parkeerplaats is klein én nog belangrijker VOL! Je moet bij het Visitor's Centre een (gratis) parkeerkaart halen en met die kaart mag je dan naar binnen. We rijden dus weer terug naar het Visitor's Centre. Gelukkig is het inmiddels wat minder druk en we zijn snel aan de beurt. "Uno parkeerkaart, por vafor". Probleempje.... vandaag is alles vol, evenals morgen, overmorgen en... en... De eerstvolgende vrije plaats in de ochtend is dinsdag. Das mooi, maar dan zijn we alweer aan de andere kant van La Palma, geen optie dus. Na 16.00 uur mag je ook zo door, zegt de infobalie meneer. Das ook mooi, maar daar hebben we dus geen zin in. We nemen de optie maandag middag om 12.30 uur. We hebben dan rustig de tijd om te ontbijten en de spullen in te pakken en op weg naar Haciënda San Jorge, ons laatste hotel, bezoeken we dan alsnog Caldera de Taburiente.

Terug naar het hotel dan maar weer. Nu hebben we de 1e dag koffie en thee gekocht in de veronderstelling dat er, zoals we gewend zijn, een coffee maker/waterkoker in de kamers zou zijn. Niet dus. Inmiddels zijn we dan ook al een week op zoek naar een klein waterkokertje, maar tot op heden niets gevonden. We komen langs een grote Spar, we halen een nieuwe jerrycan water en Cola en gaan weer op zoek.... Ze hebben wel koffieapparaatjes en grote waterkokers, maar helaas geen kleintjes. We vinden nog een Chinese Store die werkelijk van alles verkoopt, maar ook hier alleen maar 1,5 ltr waterkokers. Helaas.

We stoppen nog even bij Mirador de Puento Naos, omdat we hier een mooi zicht hebben op ons hotel Sol La Palma...

...en op 1 van de 5 vuurtorens van La Palma; De Faro van Punta lava in La Bombilla.

Rond 12.00uur liggen we weer bij het zwembad en, net als gisteren, is het weer heerlijk rustig hier.

Oh, wacht.... er is toch iemand in het water....

Hahaha, Bennyyyyyy!!!!

Het water is heerlijk verkoelend en het uitzicht.... ach ja.... er gaat niets boven een Ocean view!

Langs de rand, waar de ligbedden staan, staat een muurtje van lavasteen en hier lopen regelmatig Canarische hagedisjes op.

Op een gegeven moment loopt er ook een schijfje sinaasappel voorbij.... Ehhh, WTF.... ZONNESTEEK!! Of toch niet? Haha, nee hoor, don't worry een hagedis is er mee aan de wandel. Lekkerrr sinaasappel...

Eerlijk zullen we alles delen!

Nog een laatste duik voor vandaag...

Om 17.00 uur gaan we weer naar boven, tenminste... Anja gaat naar boven en Benny gaat (volgens de receptiedame is er een Chinese Store vlakbij het hotel) nog maar een x op zoek naar een waterkokertje. Ennn, jawel. Bingo! We are hartstikke happy. Eindelijk koffie en thee op de kamer.

Vanavond eten we in het hotel. Ook hier is een buffet en wat voor een buffet. Eindelijk yummie, yummie food. Er is een afdeling voorgerechten, met soep en gazpacho, brood, toast en smeersels en salades kant en klaar of zelf samenstellen. Het hoofdgerechten buffet heeft diverse soorten rijst, aardappels en frietjes, heel veel pannen gevuld met allerlei soorten stoofpotjes en curry's en 2 koks grillen vis en vlees to order. Er zijn pasta's en pizza's en niet te vergeten taarten en pudding en vers fruit. ik gok dat we de komende dagen ook wel hier zullen eten.

We sluiten de dag af met koffie/thee op ons balkonnetje en het geluid van de golven....

Disfruta la vida - Geniet van het leven!

Liefs van ons xxoo







Dag 8; Poolday

Vandaag weinig tot niets te melden. Na het ontbijt, ook het buffet in dit hotel stelt niet teleur, lopen we de mini boulevard uit die langs het hotel loopt om te kijken of we wat goed uitziende restaurantjes tegenkomen voor de komende dagen. Er is ook in dit dorp niet veel te beleven. 2 of 3 restaurantjes waar bij één daarvan het patatje oorlog met kroket of frikadel op het menu staat. Datzelfde menu waar ook een plaatje van 2 goudgele klompen op staat. Ik denk dat we deze tent maar ff overslaan...

Terug in het hotel kleden we ons om, doen even een handwasje en dan we verruilen het balkon met de stoelen voor het zwembad met de ligbedden.

Het zwembad ligt aan de kant van de oceaan op een mooi uitkijkpunt.

Ons uitzicht voor de rest van de dag ziet er echter zo uit...

We wisselen het roosteren van de voorkant af met de achterkant en af en toe een plons in het heerlijk verkoelende zoute water van het zwembad.

Rond half zes gaan we weer naar boven, frissen ons op en gaan dan op pad voor de avondmaaltijd. We nemen plaats bij het 1e de beste terras (van de 3) en bestellen entrecôte (Anja) en een vleesspies (Benny). En wat ons dan, tot nu toe, nog het meeste opvalt is dat we beide in de afgelopen week nog niet 1x écht lekker hebben gegeten. Zijn wij dan van die slechte eters... ehhh, nee! Zeikers... ehhh, ook niet, maar het warme eten van het buffet, de 1ste dagen in het H10 hotel, smaakte te ver doorgekookt. Wat uiteraard niet gek is, het staat in warmhoud bakken en daar gaart het lekker in verder. De garnalen in La Palma Romantica werden geserveerd met het darmkanaal er nog in, de lam van de 2e dag kon er wel mee door en vandaag is de entrecôte, ondanks medium rare, bijna niet weg te krijgen en de spies van Benny is ook hartstikke droog. We laten allebei de helft staan. Ter compensatie neemt Benny nog wel een Irish Coffee en Anja ijs na.

Terug in het hotel werken we de website bij en luisteren we op het balkon naar de muziek die van het strand af komt.

xxoo